woensdag 20 augustus 2008

Gewoon even een baantje vinden...

Het lijkt lang niet zo lastig, maar ik ben wel een moeilijke kandidaat om een baan te vinden. Ben al een aardige tijd bezig heel het internet af te struinen en sollicitatiegesprekken aan te gaan, maar ik ben gewoon niet de juiste...
Moet eerlijk toegeven dat ik nu wel lichtelijk gefrustreerd raakt. Waarom moet het allemaal zo lastig? Waarom vragen werkgevers ook zo veel?
Ja, ik weet het. Ik kan nu niet eerlijk oordelen. Als ik straks een leuk parttime baan heb gevonden hoor je mij niet meer klagen en zal ik terugkijken naar mezelf alsof ik een flauwe zeurpiet ben. Zucht.
Het voelt alsof ik dagen geen reet uitvoer en dat vind ik nog het vervelendst. Want hoe kan ik dan positief over mijzelf zijn? Niet echt een goed uitgangspunt om mijzelf te 'verkopen', natuurlijk.
Natuurlijk kan ik weer gaan schoonmaken of post gaan sorteren, maar sorry. Mag ik eerst toch even kijken of er niet iets anders is?
Het zou leuk zijn als ik toevallig iemand tegen het lijf aan zal lopen die zegt; He, maar dat ik toevallig! We zijn juist op zoek naar iemand zoals jij! Maarja, dat is te makkelijk natuurlijk.

2 opmerkingen:

Jo zei

Blegh, solliciteren... Echt een noodzakelijk kwaad he? Maar het komt heus goed Sas. Ik heb wel makkelijk praten natuurlijk, vanuit mijn luxe-positie. Maar ik weet zeker dat het goed komt!

Hey, maar over je handschoentjes: ik ga iets anders voor je maken. Weet nog niet wat, maar iets anders in ieder geval, of andere handschoentjes. Leuke. Voor je komende verjaardag. Goed?
xxx

Jo zei

Ik zal zorgen dat ik heelhuids terugkom. Ik zag vanmorgen op teletekst dat er windkracht 2 verwacht wordt... dus die storm zal wel meevallen denk ik ;-)

Heb je trouwens wensen voor je verjaardcadeau? Wanten, handschoenen, sokken, sjaal iets anders? Kleurvoorkeuren?

X