donderdag 15 november 2007

Een traan laten...

Waarom is het voor mij zo moeilijk om een traan te laten. Mij echt te laten gaan en niet te denken aan de grenzen. Hoe is het zo gekomen dat ik andere daarmee pijn doe?
Waarom laat ik niet zien wat ik wil laten zien?

Ik probeer de wereld te begrijpen, emoties te onderzoeken, maar zelf ben ik een groot vraagstuk. Ja, ik weet wie ik ben, maar ben er niet altijd blij mee.

En waarom weet ik niet...

1 opmerking:

Jo zei

Hey sas!

Lijkt me leuk om eens foto's te maken van mijn breiwerken. Ik heb nu alleen nog niet zoveel. Ik brei wel heel veel, maar het is een tijdrovende klus, dus voordat iets af is ben ik wel een paar maanden verder. Heb nu 1 werkstuk bijna af. Dat gaat deze week wel een keer lukken. Verder heb ik nog niet veel biologische wol. Ik heb er 1 streng van liggen, maar daar ben ik nog niet mee aan het breien. Ik weet niet of de andere wol die ik heb biologisch is. Komt uit een gewone wolwinkel.
Maar laten we er wel over na blijven denken, want ik vind het wel heel erg leuk.

Tot laters! x