Zware benen, pijn in de onderrug, moeheid, slome, vochtige ogen, een loopneus, lichte hoofdpijn en geen tot weinig smaak (in de zin van; proeven). Al deze kleine kwaaltjes zorgen er bij mij voor dat ik zielig ben. Een hoopje ellende. Het is niet pijnlijk (nu niet meer, na mijn keelpijn), maar slechts vermoeiend en dat maakt mij tot een en al mieterigheid.Het moest er ook een keer van komen, want ik had dit vorig jaar overgeslagen en geen verkoudheid gehad. Nouja, de lichte vorm had ik volgens mij wel, maar dat is verwaarloosbaar. Nu echter, mag ik van mezelf best even zielig zijn. Even niets hoeven (gelukkig op mijn vrije dag) en met een kruik in bed gaan liggen. Toch ben ik daar niet helemaal happy mee, want het is lekker weer en had best veel kunnen doen, ja, ook leuke dingen. Ben alleen niet in de mood daarvoor, want ik heb scheenbeenpijntjes en een snotterneus. Ik kan mij dan ook niet voorstellen dat iemand het prettig vind om (lichtelijk) ziek te zijn. Ik beleef er weinig lol aan en daarnaast kom ik tot niets.
Een voordeel is wel dat ik nu wel eens voldoende drink. Liters vocht gaan er naar binnen en binnen mum van tijd er ook weer uit. Dit zorgt er natuurlijk voor dat ik ook binnen mum van tijd van al mijn zieke afvalstoffen af ben en weer 'normaal' op de been ben. En ik hoop voor morgen, want dan moet ik weer werken...
