... was ik een blog begonnen. Lang, lang geleden schreef ik regelmatig berichten. Tja, eigenlijk heb ik zoveel te vertellen, dat ik niet weet waar ik beginnen moet.
Het begon allemaal met een verhuizing...
Op 8 april kreeg ik de sleutel van het nieuwe huis en ging ik hard klussen, op 9 mei ging ik verhuizen. Daarnaast was er 22/23 mei ook nog een groot evenement waarbij ik nogal betrokken was en nu ben ik nog steeds niet helemaal gesetteld in het nieuwe huis. Ik ben ver, maar toch heb ik nog 2 kantjes met zaken die allemaal gedaan moeten worden. Op dit moment ben ik dus een sociaal wrak, en daarom wel gemeend naar iedereen: sorry. Het is niet persoonlijk, maar verhuisdrukte maakt je redelijk antisociaal, want ik vind asociaal wel heel ver gaan.
Graag wil ik weten hoe het met iedereen gaat en wat jullie aan het doen zijn, maar mijn hersenpan zit vol, dus vergeet ik er gewoon naar te vragen.
Ik denk dat ik over een week of twee weer gezelliger zal zijn en opeens begin te praten tegen je. Schrik niet, dat is alleen maar een goed teken. Dan ben ik weer een beetje bij bewustzijn gekomen.
2 opmerkingen:
I know the feeling... maar al te goed!
Nieuwe baan en verhuizen heeft mij ook tot een kluizenaar gemaakt. Scheelt dat een aantal van mijn collega zo langzaamaan vriendin-status krijgen en in de buurt wonen en ik wel gezellig met hen kan doen, scheelt dat mijn huisgenoot ook mijn collega is, scheelt dat sommige vriendinnen niet verhuizen of een nieuwe baan hebben en dus initiatief nemen tot contact, anders zou ik die ook verwaarlozen...
Zat juist gister te denken dat ik nodig eens bij jullie langs moet komen... Komt wel goed. Eerst maar even weer tot rust komen allebei.
See you soon!! xx
Hai Jook,
Ja, je hebt dezelfde dilemma's natuurlijk. Alles al een beetje gewend?
Fijn om te lezen dat je al een clubje om je heen hebt verzameld. Toch wel belangrijk, want we blijven toch kuddedieren :)
Hoe bevalt je werk? Ben benieuwd hoe het met je gaat. Binnenkort maar afspreken dan? Heb je ergens een gaatje??
Een reactie posten